Podsumowanie pomiarów ruchu rowerowego 2016 – 2021

Bez budowy infrastruktury rowerowej czeka nas tylko stagnacja jeśli chodzi o ilość osób wybierających rower jako środek transportu.

Przedstawiamy podsumowanie badań ruchu rowerowego 2016 r. – 2021 r.

Od 2015 roku zbieramy dane o ruchu rowerowym w Szczecinie.
Przyjęliśmy metodologię liczenia rowerzystów, z podziałem na relacje, w kilku powtarzających się punktach. Uzyskujemy również dane z miejskich liczników rowerowych na ul. Gdańskiej, pl Żołnierza i ul. Ku Słońcu. Surowe dane udostępniamy na naszej stronie internetowej: Badania ruchu rowerowego

Coroczne pomiary prowadzimy we wrześniu. Dwa razy (w 2015r. i 2016r.) liczyliśmy również w maju. Aby wyniki z różnych lat można było porównywać, w podsumowaniu uwzględniono wyłącznie pomiary wrześniowe, a więc pięć lat pomiarów (2016, 2018, 2019, 2020 i 2021).

Po pięciu latach pomiarów podsumowujemy wyłaniający się szerszy obraz, oraz oceniamy natężenie ruchu rowerowego w Szczecinie.

Ocena pomiaru w roku bieżącym



Na wstępie warto zasygnalizować, że danych z lat 2020 oraz częściowo z roku 2021 nie można w prosty sposób porównywać z latami wcześniejszymi.
Ze względu na trwającą pandemię, która spowodowała przejście na pracę i naukę zdalną, lata te są pewnego rodzaju odstępstwem.

Ponadto mieliśmy do czynienia z remontem i zamknięciem dla ruchu odcinka al. Jana Pawła II, al. Fałata oraz al. Wojska Polskiego.

Jak wynika z powyższego wykresu, największy ruch rowerowy występował na al. Jana Pawła II (w rejonie pl. Grunwaldzkiego) i na ul. Ku słońcu.
Nieco mniejszy ruch występował na ul. Krasińskiego (skrzyżowanie z ul. Przyjaciół Żołnierza). Na pozostałych punktach pomiaru ruch był na zbliżonym do siebie poziomie.

Warto zauważyć korelację pomiędzy jakością (lub brakiem) infrastruktury rowerowej a natężeniem ruchu rowerowego. Potwierdzenie tej zależności widać w wynikach pomiaru (wysokich) na ul. Ku Słońcu, gdzie mamy do czynienia z nową i dość spójną infrastrukturą rowerową.

Tegoroczny pomiar wykazuje wciąż niewielki i niezbyt istotny udział hulajnóg w ruchu niesamochodowym.

Ruch rowerowy w perspektywie 5-letniej.



Na przestrzeni lat zaobserwowaliśmy prawidłowości, na podstawie których można pozwolić sobie na wysunięcie pewnych wniosków natury ogólnej.

Ruch rowerowy mierzony w stałych, powtarzających się, punktach utrzymuje się na zbliżonym poziomie. Porównując z sobą wyłącznie pomiary dokonywane przy podobnych warunkach atmosferycznych, można zaobserwować nieznaczny wzrost ruchu.

Istnieje bardzo istotna korelacja między pogodą a liczbą rowerzystów w dniu liczenia rowerzystów. W przypadku złej pogody – a szczególnie deszczu, następuje znaczący spadek ilości przejazdów. Temperatura odgrywa mniejszą rolę niż opad atmosferyczny (zarówno faktyczny jak i wyłącznie prognozowany).

Funkcjonowanie roweru publicznego, nie miało istotnego wpływu na liczbę rowerzystów na ulicach. W przypadku punktów pomiaru w pobliżu stacji roweru, udział Bike_S w ruchu rowerowym był widoczny. W punktach oddalonych od stacji, udział ten był znikomy.


Od 2016r. udział roweru publicznego w podróżach rowerowych spadł.
Udział Bike_S w ruchu rowerowym mierzony w punkcie obok stacji roweru:
2021r. – system nie funkcjonował
2020r. – ok. 6%
2019r. – ok. 18%
2018r. – ok. 15%.
2016r. – ok. 32%

Ruchu hulajnogowy wzrasta, ale nadal jego udział w podróżach niesamochodowych jest niski. Ruch ten widoczny jest od dwóch lat (2020-2021), od momentu pojawienia się wypożyczalni elektrycznych hulajnóg.

Z całą pewnością głównym czynnikiem wpływającym na ruch rowerowy jest istnienie spójnej i dobrej jakościowo infrastruktury rowerowej w mieście.

Pełne dane publikujemy na naszej stronie internetowej. Zachęcamy do dalszej analizy.

Całość pomiarów podsumowujemy tezą:

Głównym czynnikiem powodującym wzrost ruchu rowerowego jest budowa spójnej infrastruktury rowerowej, która łączy osiedla z centrum oraz osiedla pomiędzy sobą. Kluczową sprawą jest kwestia budowy szkieletu sieci dróg rowerowych.